İstilacı Türler

Uluslararası Doğa Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayınlayan dünyanın en kötü 100 istilacı yabancı türlerinden 14 tanesi Türkiye’de bulunmaktadır. Bunlar; Sivrisinek balığı (Gambusia holbrooki), Taraklı Deniz Anası, Kaykay (Mnemiopsis leidyi), Deniz Salyongozu (Rapana venosa), İsrail sazanı veya Gümüşi havuz balığı (Carassius gibelio), Zebra Midye (Dreissena polymorpha), Su sümbülü (Eichornia crassipes), Katil yosun (Caulerpa taxifolia), Gökkuşağı alabalığı (Oncorhyncihus mykiss), Kahverengi Havuz balığı (Carassius carassius), Mozambik tilapyası (Oreochromis mossambicus), Su maymunu (Myocastor coypus), Singapur kaplumbağası (Trachemysscripta elegans), Sıçan (Rattus rattus) ve Karabalık (Clarias gariepinus) tır.

Bölgemizde en tehlikeli olan istilacı türler aşağıda listelenmiştir.

BALIKLAR

Doğu Amerika Sivrisinek Balığı

Tür Adı Gambusia holbrooki (Girard, 1859)

İngilizce Adı Eastern American mosquito fish

Sınıf Actinopterygii

Familya Poeciliidae

Cins Gambusia

Doğal Yayılış Alanı: Amerika

Türkiye’deki Yayılışı: Antalya Havzası, Muğla cevresi, Eğirdir Kovada Gölleri, Yuvarlak çay, Dipsiz-Çine çayı, Porsuk BG. Enne BG. Van Gölü havzası, Akşehir Gölü’nde bulunmaktadır

Geliş yolu: Sivrisinekle ve sıtma hastalığıyla mücadele için Fransızlar tarafından Amerika’dan getirilerek 1930’lu yılların başında Hatay bölgesine aşılanmıştır.

Etkileri: Sivrisineklerle mücadele için bırakıldığı ortamlara uyumu sonucu Türkiye’deki yayılışını artırmıştır. Geniş besin tercihi, farklı habitatlara başarı ile uyumunun yanı sıra, yüksek üreme potansiyeli nedeniyle kısa zamanda kalabalık popülasyonlar oluşturabilmektedir. Avlanma, rekabet ve agresif davranışlarıyla sucul ekosistemlerdeki bir çok omurgasızın, balıkların ve amfibilerin sayılarında azalmaya sebep olduğu, hatta bazı türlerin varlığını tehdit ettiği ya da yok olmasına neden olduğu bilinmektedir. Bunun yanı sıra, zooplankton üzerindeki predasyon etkisiyle fitoplanktonun ve primer üretimin artmasına hatta ötrofikasyona yol açtığı bilinmektedir. Özellikle ülkemize endemik olan dişli sazancık (Aphanius) türü için çok ciddi tehlikeli olup, diğer balıkların yumurtalarına zarar vererek üremelerini olumsuz etkilemektedir.

(Uluslararası Doğa Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayınlanan dünyanın en kötü 100 istilacı yabancı türler listesinde bulunmaktadır.)

İsrail Sazanı, Gümüşi Havuz Balığı

Tür Adı Carassius gibelio (Bloch, 1782)

 İngilizce Adı The Prussian carp, silver Prussian carp or Gibel carp

Sınıf Actinopterygii

 Familya Cyprinidae

 Cins Carassius

Doğal Yayılış Alanı: Asya Türkiye’deki Yayılışı: Türkiye’nin göl, gölet ve baraj gölleri

Geliş yolu: Balıklandırma amacıyla Türkiye’ye Avrupa’dan geldiği tahmin edilmektedir. Daha sonra kontrolsüzce başka göllere de taşınmıştır.

Etkileri: Üreme potansiyeli yüksek olan bu balık, girdiği ortamdaki faunayı tahrip etmekte, birçok türün yok olmasına sebep olmaktadır. Küçük olduğu için ticari olarak avlanmamaktadır.

Erken yaşta eşeysel olgunluğa erişmesi, üreme döneminin uzun olması, yumurta veriminin yüksek olması, sperm parazitliği, ginogenez gibi bazı üreme özelliklerine bağlı olarak kısa zamanda çok sayıda yavru vermesi, farklı kalitedeki çevre koşullarına ve farklı habitatlara hızlı uyum sağlaması hızlı yayılışında etkilidir. Besin zinciri üzerinde etkili olmakla birlikte özellikle yerli türler üzerinde baskı oluşturarak yerli türleri ortamdan uzaklaştırmaktadır. Ticari amaçlı olarak İznik ve Sapanca göllerine salınan bu balık, daha sonra kontrolsüzce Beyşehir ve Eğirdir Göllerine de taşınmıştır. Girdiği ekosistemlerde kısa sürede hakim tür haline gelmektedir. Türkiye’ye özgü Toros kurbağası da yaşadığı göllere bu balık türünün atılması nedeniyle yok olmanın eşiğindedir.

(Uluslararası Doğa Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayınlanan dünyanın en kötü 100 istilacı yabancı türler listesinde bulunmaktadır.)

Gökkuşağı Alabalığı

Tür Adı Oncorhyncihus mykiss (Walbaum, 1792)

İngilizce Adı Rainbow trout

Sınıf Actinopterygii

Familya Salmonidae

Cins Oncorhynchus

Doğal Yayılış Alanı: Kuzey Amerika

Yayılışı: 1882 yılında Kuzey Amerika’dan Avrupa’ya, 1969 yılında ise Orman Genel Müdürlüğü tarafından Yedigöller Milli Parkı’na getirilmiş ve oradan tüm Türkiye’ye yayılmıştır

Geliş yolu: 1969 yılında ilk defa uçakla yumurtaları getirilmiş ve üretimi yapılmıştır.

Etkileri: Yerel alabalık türü üzerindeki besin ve alan rekabeti, predasyonu, amfibia, zooplankton omurgasızlar hatta birincil üretim üzerinde olumsuz etkisi olduğu bildirilmektedir ve beraberinde getirdiği hastalıklar yüzünden doğal türler üzerinde risk oluşturmaktadır. Hastalıklara dayanıklılığı ve güçlü yapısıyla diğer balıklara üstün rekabeti vardır. Halen ülkemizde hem havuzlarda hem de ağ kafeslerde kültür şartlarında 110.000 tonun üzerinde yetiştiriciliği yapılmaktadır.

(Uluslararası Doğa Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayınlanan dünyanın en kötü 100 istilacı yabancı türler listesinde bulunmaktadır.)

Gümüş Balığı

Tür Adı Atherina boyeri (Risso, 1810)

İngilizce Adı Big-scale sand smelt

Sınıf Actinopterygii

Familya Atherinidae

Cins Atherina

Doğal Yayılış Alanı: Akdeniz kökenli bir tür olan gümüş balığı Kuzeydoğu Atlantik, Akdeniz, Ege, Marmara, Karadeniz, Hazar Denizi ve Aral Denizi’nde doğal olarak yayılış gösterir.

Türkiye’deki Yayılışı: İç sularımız için istilacı yabancı tür olan gümüş balığı, Akyatan ve Tuzla gölleri (Adana), Bafa Gölü (Aydın), Köyceğiz Gölü (Muğla), Gediz Nehri (nehir ağzı), Büyükcekmece ve Kücükcekmece gölleri (İstanbul), Peso Gölü (Edirne), Sapanca Gölü (Sakarya), Doğu Karadeniz’deki bazı akarsuların nehir ağzı bolgeleri (Yeşilırmak, Karadere vb.)’dir. Son yıllarda yapılan calışmalarda, gümüşbalığının Eğirdir Gölü’nün yanı sıra İznik Gölü ve Kızılırmak üzerindeki Hirfanlı ve Kapulukaya baraj göllerinde de yoğun olarak bulunduğu belirlenmiştir.

Türkiye’deki Yayılışı: İç sularımız için istilacı yabancı tür olan gümüş balığı, Akyatan ve Tuzla gölleri (Adana), Bafa Gölü (Aydın), Köyceğiz Gölü (Muğla), Gediz Nehri (nehir ağzı), Büyükcekmece ve Kücükcekmece gölleri (İstanbul), Peso Gölü (Edirne), Sapanca Gölü (Sakarya), Doğu Karadeniz’deki bazı akarsuların nehir ağzı bolgeleri (Yeşilırmak, Karadere vb.)’dir. Son yıllarda yapılan calışmalarda, gümüşbalığının Eğirdir Gölü’nün yanı sıra İznik Gölü ve Kızılırmak üzerindeki Hirfanlı ve Kapulukaya baraj göllerinde de yoğun olarak bulunduğu belirlenmiştir.

Geliş yolu: Denizlerimizden iç sulara insanlar tarafından getirildiği düşünülmektedir.

Etkileri: Kısa yaşam süresi, hızla yeni döller vermesi, eşeysel olgunluğa erken erişmesi, uzun üreme periyodu, yumurtaların birkaç defada bırakılması-yumurta çapı, kısa zamanda popülasyon büyüklüğünün artışı, kısa yaşam süresi, geniş besin tercihi, habitat ve koşullara uyumunun yüksek olması sebebiyle iç sularımızda dağılımını hızla artırmaktadır. Popülasyonlarındaki hızlı artış nedeniyle, ortamdaki topluluğu, özellikle zooplankton üzerindeki predasyon baskısı nedeniyle besin zincirini değiştirmekte ve yerli türlerle rekabete girerek, yerli türleri ortamdan uzaklaştırmak gibi biyoçeşitlilik ve ekosistem üzerinde olumsuz etkileri bulunmaktadır.

(Gümüş balığı, denizlerimizin doğal türü olmakla beraber yabancı bir tür olmayıp, iç sularımız için istilacı yabancı türdür.)

Kırmızı Karınlı Tilapiya

Tür Adı Coptodon zillii (Gervais, 1848)

İngilizce Adı Redbelly tilapia

Sınıf Actinopterygii

Familya Cichlidae

Cins Tilapia

Doğal Yayılış Alanı: Batı Afrika, Nijer, Çad, Nil Havzası

Türkiye’deki Yayılışı: Köyceğiz Gölü, Seyhan baraj gölü, Çukurova sularında bulunur.

Geliş yolu: Araştırma, Akuakültür, Yabancı ot kontrolü amacıyla getirilmiştir.

Etkileri: Obur hervibor olan bu tür, bir çok türün yumurtlama, yuvalama alanı ve besini olan yerli bitki türlerinin çeşitliliği ve kompozisyonunu değiştirmekte ve yoğunluğunu azaltarak doğal biyoçeşitlilik ve ekosistem üzerinde özellikle besin zinciri üzerinde olumsuz etkiler oluşturmaktadır.

SU BİTKİLERİ

Baraj Otu

Tür Adı Diplachne fusca (L.)

İngilizce Adı Brown beetle grass

Sınıf Monocotyledonae

Familya Poaceae

 Cins Diplachne

Doğal Yayılış Alanı: Asya, Afrika, Avustralya

Türkiye’deki Yayılışı: Türkiye’nin baraj gölleri çevresinde yaşamaktadır. Çeltik tarlalarının önemli yabancıotları arasında yer almaktadır.

Geliş yolu: Tam olarak bilinmemektedir.

Etkileri: Fransa, İtalya, Portekiz, İspanya ve Türkiye’de, yüksek yayılma kapasitesi nedeniyle çevreye etkisi fazladır. Yayılmacı özelliğinden dolayı erozyonu önleme amacıyla da kullanılmaktadır. Türkiye’de ilk defa 2000 yılında Trakya’da çeltik tarlalarında tespit edilmiştir. Diğer bölgelerdeki çeltik tarlalarına da yayılmıştır.

 

BİTKİLER

Yalancı Akasya

Tür Adı Robinia pseudoacacia L.

İngilizce Adı The black locust

Sınıf Magnoliopsida

Familya Fabaceae

Cins Robinia

Doğal Yayılış Alanı: Kuzey Amerika’nın doğu sahilleri

Türkiye’deki Yayılışı: Başta Karadeniz, Ege Bölgesi olmak üzere ülkemizin her yerinde yetişir.

Geliş yolu: 1950’li yıllarda park, bahçe, yol ağacı düzenlemesinde Peyzaj amaçlı olarak ithal edilmiştir.

Etkileri: Bu tür ülkemizde her ne kadar park, bahçe, yol ağacı, çit yapımı ve çölleşme ile mücadelede kullanılmakta ise de IUCN listelerinde istilacı tür olarak yer almaktadır. Bu ağacın çiçekleri nektar bakımından zengin olduğu için balcılıkta kullanılır. Arılar başka ağaçların çiçekleri yerine yalancı akasya çiçeklerini tercih ettiği için diğer ağaç türlerinin üremeleri üzerinde olumsuz etkisi bulunmaktadır. Orman ekosistemine girdiğinde yerli türler üzerinde olumsuz etkileri görülmektedir. Bu nedenle ormancılığımızdaki uygulamalarda dikkatli bir şekilde kullanılmaktadır. Bu ağacın tercih edilmesindeki sebep kök yapısının yayılıcı olması ve dolayı toprağı tutmasıdır. Bu nedenle erozyonla mücadele amaçlı kullanılmaktadır. Yayılmacı kökleri nedeniyle diğer türlerin gelişmesini engeller, bir süre sonra girdiği ortamda dominant tür haline gelebilmektedir

Kazayağı, Makasotu

Tür Adı Carpobrotus acinaciformis

İngilizce Adı Giant pigface, Sally-my-handsome, Sour fig

Sınıf Magnoliopsida

Familya Aizoacea

Cins Carpobrotus

Doğal Yayılış Alanı: Güney Afrika

Türkiye’deki Yayılışı: -20 ˚ C’ye kadar dayanıklı bir tür olup, Akdeniz iklim kuşağında istilacı bir tür olarak yetişir. Bütün turizm tesisleri ve kamu tesislerinin yanısıra ev ve işyerlerinde de süs bitkisi olarak yaygındır.

Geliş yolu: Peyzaj amaçlı olarak ithal edilmiştir. Fare ve tavşan gibi memelilerin tohumları taşımasıyla yayılmışlardır

Etkileri: Bahçe, kurak alanlar, yer örtücü olarak peyzaj amaçlı kullanılmakta olup, özellikle kıyı kumsallarında yerli türler üzerinde istila oluşturduğu için olumsuz etkileri bulunmaktadır.

Kokar Ağaç, Aylandız

Tür Adı Ailanthus altissima Mill.

İngilizce Adı Tree of heaven

Sınıf Magnoliopsida

 Familya Simaroubaceae

Cins Ailanthus

Doğal Yayılış Alanı: Uzak Doğu

Türkiye’deki Yayılışı: Başta Ege, Batı Karadeniz ve Marmara Bölgesinin kırsal ve kentsel alanlarda yayılabildiği gibi, doğal orman ve tarım arazilerimizde de gelişim göstermektedir.

Geliş yolu: Peyzaj amaçlı olarak ithal edilmiştir.

Etkileri: Hızlı çoğalma ve gelişme özelliğine sahip olan kokar ağaç yılda 350.000 tohum üretebilmektedir. Aynı zamanda diğer bitki türlerinin gelişimini engelleyen bazı toksinler salgılayarak yerleştiği bölgede yayılma göstermekte ve doğal bitki örtüsündeki çeşitliliğe zarar vermektedir.

 

 

MEMELİLER

Sıçan

Tür Adı Rattus rattus (Linnaeus, 1758)

İngilizce Adı Ship rat

Sınıf Mammalia

Familya Muridae

Cins Rattus

Doğal Yayılış Alanı: Hindistan

Türkiye’deki Yayılışı: Gemilerle bütün dünyaya yayılmıştır. Tüm Türkiye’de yayılış göstermektedir.

Geliş yolu: Gemilerle taşınmıştır.

Etkileri: İnsanlarla karşılaştığında ısırmak suretiyle zarar verebilmektedir. Taşıdığı virüsler nedeniyle yerli hayvan ve insanlara hastalık bulaştırmaktadır. Ayrıca tarlalarda, meyve bahçelerinde ve çiftliklerde ürün kaybına yol açmakta ve tahribata neden olmaktadır. Ortaçağ da pek çok insanın ölümüne neden olan veba hastalığı mikrobunun (Yersinia pestis) taşınmasında büyük rol oynamıştır.

KUŞLAR

Yeşil Papağan

Tür Adı Psittacula krameri (Scopoli 1769)

İngilizce Adı The rose-ringed parakeet

Sınıf Aves

Familya Psittacidae

Cins Psittacula

Doğal Yayılış Alanı: Pakistan, Hindistan ve Nepal gibi güney Asya ülkeleriyle Sudan, Etiyopya, Somali ve Uganda gibi Afrika ülkelerinde doğal olarak yayılış gösterirler.

Türkiye’deki Yayılışı: Türkiye’deki ilk kayıt 1976 yılında Kavaklıdere-Ankara’da kaydedilmiştir. En yüksek populasyonlar Ankara, İstanbul ve İzmir gibi büyük şehirlerde kaydedilmiştir. Samsun, Şanlıurfa, Gaziantep, Muğla, Burdur, Kırşehir, Adana, Balıkesir ve Adapazarı’nda 2000li yıllara kadar görülmüştür. Daha sonra Antalya ve Yalova’da görülmeye başlanmıştır. Son yıllarda Ankara’da özellikle Atatürk Orman Çiftliği arazisi dahilinde bulunan ağaçlık alanlarda görülmektedir. Türkiye’de fazlaca görüldükleri bir diğer yer de İzmir’dir. Buca’da ve özellikle de Bornova ilçesinde bulunan Ege Üniversitesi yerleşkesinde fazlaca görülmektedirler.

Geliş Yolu: Türün Türkiye’ye yerleşmesiyle ilgili rivayetler vardır. Bunlar; “Esenboğa havalimanının kargo bölümünden kaçmış olmaları” ve “1. Körfez Savaşı sırasında bu bölgeye gelmeleri” şeklindedir.

Etkileri: Koloniler oluşturarak doğal kuş türlerinin habitatları ve beslenmeleri üzerinde tehdit bir türdür. Bitkilerin tohum, çiçek ve meyveleri ile beslenirler. Özellikle kış aylarında ayçiçeği ve Antep fıstığı tohumlarını bolca tüketmektedirler.

 

Balon Balığı

Tür Adı Lagocephalus Sceleratus (Gmelin, 1789)

İngilizce Adı Elongated puffer

Sınıf Actinopterygii

Familya Tetraodontidae

Cins Lagocephalus

Doğal Yayılış Alanı: İndo-Pasifik kökenli bir türdür.

Türkiye’deki Yayılışı: Kızıldeniz’den Akdeniz’e Süveyş Kanalı yoluyla göç etmiştir. Türkiye ve İsrail’li balıkçılar tarafından birçok birey yakalanmıştır. Ülkemizde özellikle Marmaris ve Gökova bölgesinde bolca yakalanmaktadır.

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı vasıtasıyla ülkemiz sularına girmiştir.

Etkileri: Etçil olan balon balığı, küçük boylarda iken ağırlıklı olarak kabuklularla, büyüdükçe de yumuşakçalarla beslenmektedir. Balon balığının gelmesiyle beraber yumuşakçaların (kalamar, ahtapot, mürekkep balığı) sayısının ciddi ölçüde azaldığı yönünde bulgular vardır. Balon balıklarının ekonomik ve ekolojik zararlarının yanı sıra dokularında tetrodotoxin (TTX) adı verilen bir nörotoksin bulundurmalarından dolayı insan sağlığına zararı vardır. Bu toksinin siyanürden 1000 kat daha fazla zehirli olduğu bilinmektedir.

Üzgün Balığı

Tür Adı Callionymus filamentosus (Valenciennes, 1837)

İngilizce Adı The Blotchfin dragonet

Sınıf Actinopterygii

Familya Callionymidae

Cins Callionymus

Doğal Yayılış Alanı: Hint Okyanusu

Türkiye’deki Yayılışı: Akdeniz

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı

Etkileri: Üzgün balıkları genellikle derin sularda yaşarlar. Solungaç kapağının alt kısmından uzanan dikenleri zehirlidir. Zehir etkileri diğer türlere göre çok daha azdır.

 

 

 

Beyaz Sokar

Tür Adı Siganus rivulatus (Forsskål & Niebuhr, 1775)

İngilizce Adı Marbled spinefoot

Sınıf Actinopterygii

Familya Siganidae

Cins Siganus

Doğal Yayılış Alanı: İndo-Pasifik

Türkiye’deki Yayılışı: Doğu Akdeniz ve Ege Denizi

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı

Etkileri: İlk istilacı türlerdendir. Ekonomik değeri vardır. Boyu genellikle 15-20 cm arasında değişir. Diğer zehirli balıkların aksine otçul olarak beslenen tek zehirli balıktır. Sırt ve karın yüzgeçlerinin tümü zehir bezleri taşır. Bir ilginç özelliği de öldükten sonra bile zehirinin etkisini dikenlerinde korumasıdır. Bu yüzden balıkları ağdan alırken bile zehirlenmek mümkündür. Kıyı balıkçılığı için çok önemli bir türdür.

Esmer Sokar

Tür Adı Siganus luridus (Rüppell, 1829)

İngilizce Adı The dusky spinefoot

Sınıf Actinopterygii

Familya Siganidae

Cins Siganus

Doğal Yayılış Alanı: Hint Okyanusu, Kızıldeniz ve Basra Körfezi

Türkiye’deki Yayılışı: Doğu Akdeniz ve Ege Denizi

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı Etkileri: İlk istilacı türlerdendir. Ekonomik değeri vardır. Boyu genellikle 15-20 cm arasında değişir. Diğer zehirli balıkların aksine otçul olarak beslenen tek zehirli balıktır. Sırt ve karın yüzgeçlerinin tümü zehir bezleri taşır. Bir ilginç özelliği de öldükten sonra bile zehirinin etkisini dikenlerinde korumasıdır. Bu yüzden balıkları ağdan alırken bile zehirlenmek mümkündür. Kıyı balıkçılığı için önemli türlerdendir.

Yağ Balığı

Tür Adı Ruvettus pretiosus (Cocco, 1833)

İngilizce Adı Oilfish

Sınıf Actinopterygii

Familya Gempylidae

Cins Ruvetus

Doğal Yayılış Alanı: İndo-Pasifik, Ilıman Tropikal Bölgeler

Türkiye’deki Yayılışı: Mersin Körfezi, Alanya Kıyıları, İskenderun Körfezi, Antalya Körfezi, Orta Ege ve Doğu Akdeniz Kıyıları

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı

Etkileri: Bu cinsin tüketilmesi sağlık açısından sakıncalıdır. Gemfilotoksin içermesinden dolayı, yendiğinde toksine maruz kalan kişilerde yoğun ishal etkisi ortaya çıkar. Ortaya çıkan hastalık «Gemfilid balık zehirlenmesi» ya da «Gemfilotoksizim» olarak adlandırılmıştır. Semptomlar turuncu-yeşil renkli yoğun ishal, sıvı kaybı, karın bölgesinde kramplar, baş ağrısı, mide bulantısı ve kusma olarak ortaya çıkar. Balık tüketildikten ortalama 2,5 saat içerisinde ilk belirtiler ortaya çıkmaya başlar ve belirtiler 2 gün sürer. Hastalığın şiddeti yenilen balık miktarı ile ilişkili olarak artar. ABD Gıda ve İlaç Dairesi (UFSDA) bu balığın taze ve işlenmiş ürünlerinin satışının yasaklanmasını istemiştir.

DENİZ ANALARI

Filipin Hidroidi

Tür Adı Macrorhynchia philippina (Kirchenpauer, 1872)

İngilizce Adı Stinging hydroid, white stinger

Sınıf Hydrozoa

Familya Aglaopheniidae

Cins Macrorhynchia

Doğal Yayılış Alanı: Güney Pasifik Okyanusu

Türkiye’deki Yayılışı: Akdeniz

Geliş Yolu: Tam olarak bilinmemektedir.

Etkileri: Bu tür sığ sularda görülür. Yoğun populasyonlar oluşturabilir. Özellikle çıplak tene temas ederse acıya, kaşınmaya, yanmaya neden olmaktadır. Ana besinlerini plankton oluşturur.

Ters Düz Deniz Anası

Tür Adı Cassiopea andromeda (Forskäl, 1775)

İngilizce Adı Upside-down jellyfish

Sınıf Scyphozoa

Familya Cassiopeidae

Cins Cassiopea

Doğal Yayılış Alanı: Ülkemizde ilk kayıt Sarsala Körfezi, Fethiye Göcek’ten bildirilmiştir. Akdeniz’de görülmektedir

Türkiye’deki Yayılışı: Ege ve Akdeniz

Geliş Yolu: Akdeniz’e Süveyş Kanalı yoluyla girmiştir.

Etkileri: Bu tür, nematosist adında vücutta acıya, deride kızarıklığa, kaşıntıya aynı zamanda kusmaya ve iskelet ağrılarına neden olabilecek toksin üreten organlara sahiptir.

Beyaz Noktalı Deniz Anası

Tür Adı Phyllorhiza punctata (Von Lendenfeld 1884)

İngilizce Adı The white-spotted jellyfish

Sınıf Scyphozoa

Familya Mastigiidae

Cins Phyllorhiza

Doğal Yayılış Alanı: Avustralyadan Japonya’ya kadar olan Batı Pasifik Okyanusu

Türkiye’deki Yayılışı: 1965 yılından beri Akdeniz’de ve Ege Denizinin bazı bölümlerinde görülmeye başlanmıştır.

Geliş Yolu: Gemilerin Balast suyu ile gelmiştir.

Etkileri: Özellikle ekosistemdeki zooplanktonları aşırı yiyerek bu besinlerle beslenen diğer canlıları olumsuz etkilemektedir.

Göçmen Deniz Anası

Tür Adı Rhopilema nomadica (Galil, 1990)

İngilizce Adı Nomad jellyfish

Sınıf Scyphozoa

Familya Rhizostomatidae

Cins Rhopilema

Doğal Yayılış Alanı: Hint ve Pasifik Okyanusu

Türkiye’deki Yayılışı: Akdeniz, kısmen Ege Denizi

Geliş Yolu: Süveyş Kanalı

Etkileri: Obur bir tür olduğundan karides, midye ve balık larvalarını yiyerek besin zincirinde çökmelere neden olmaktadır. Özellikle kıyı turizmine zarar vermektedir. Mersin – Taşucu’nun doğusunda, özellikle yaz aylarında daha fazla görülür ve yüzücüler, balıkçılar ve dalgıçlar için potansiyel tehlike oluşturur. Büyük boyda olanları balıkçı ağlarına ve kıyı tesislerine girerek zarar vermektedir.